نویسنده: 
شنبه 91/11/14 | 
حرف ( ث )
این حرف راباید به اصطلاح ((نوک زبانی))ونازک وکم حجم تلفظ کرد . مانند کودکانی که نوک زبانب صحبت می کنند.
حرف ( ح )
این حرف با گرفتگی خاصی در حلق ایجاد می شود.مانند کسی که بخواهد مثلا پوست تخمه ای را درحلق گیر کرده ؛ بافشار هوا خارج کند.
حرف ( ذ )
این حرف عینا مانند ( ث ) از نوک زبان و دندانهای بالا وبا صدای نازک وکم حجم تلفظ می گردد.
حرف ( ص )
این حرف مانند ( س ) تلفظ می شود فقط به همراه آن صداپرحجم ودرشت می گردد .
حرف ( ض )
این حرف از تماس کناره ی زبان با دندانهای آسیای بالا و باصدای پرحجم و درشت تلفظ می شود.
حرف ( ط )
این حرف مانند حرف ( ت ) تلفظ می شود بااین تفاوت که صدای آن درشت وپرحجم می باشد.
حرف ( ظ )
این حرف دقیقا مانند حرف ( ذ ) ازتماس نوک زبان و سردندانهای آرواره ی بالا ایجاد می شود . بااین تفاوت که صدا در (ظ) درشت و پرحجم می گردد.
حرف ( ع )
این حرف ازمیان حلق وبصورت نرم تلفظ می شود . و گویی صدا کش می آید.
حرف ( غ )
این حرف از ناحیه حلق تلفظ می شود ولی صدای آن نرم وکشیده و دنباله دار است .
حرف ( و )
برای تلفظ این حرف نباید مثل صدای فارسی آن دندانهای بالا یا لب پایین مماس گردد. بلکه در اداء این حرف لب ها به حالت غنچه در می آید وصدای (و)ازمیان دولب خارج می شود.
